เปรต 21 จำพวก : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 5 / 27

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - ๒. เตจีวริกังคะ [ การสมาทานเตจีวริกังคะ] - หน้าที่ 135 ก็เตจีวริกังคะอันเป็นลำดับแห่งปังสุกุลกังคะนั้น ย่อมเป็นอัน สมาทานด้วยคำ ๒ นี้ คำใดคำหนึ่งว่า จตุตถจีวร ปฏ

บทความนี้เสนอการสมาทานเตจีวริกังคะซึ่งเป็นวิธีการปฏิบัติสำหรับภิกษุที่เกี่ยวข้องกับการใช้จีวร และการจัดการกับผ้าจีวรในกรณีที่ยังไม่สามารถนำมาใช้ได้ โดยให้ความสำคัญกับประเภทของภิกษุเตจีวริกะและวิธีการย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 140 ในวิหารก็ดี ย่อมควร โดยแท้แล นี่เป็นวิธี (ปฏิบัติ) แห่งปิณฑปาติก ภิกษุนั้น. က [ ประเภทแห่งปิณฑปาติกภิกษุ] ส่วนว่าโดยประเภท แม้ปิณฑปาติกภิกษุนี้ก็มี

เอกสารนี้ศึกษาประเภทของปิณฑปาติกภิกษุที่มี ๒ จำพวก คือ ประเภทที่ถืออย่างอุกฤษฎ์และกลาง โดยอธิบายวิธีการรับภิกษาและการอยู่ร่วมกับชุมชน การก์เล่าตำนานเกี่ยวกับภิกษุในหมู่บ้าน มีการเสนอมุมมองเกี่ยวกับการ

ประโยค- วิจัยกิจกรรมปลูก ภาค ๓ ตอนที่ ๑ หน้า 134 เพื่อให้วิญญาณเกิดขึ้น ที่แท้มิเป็นธรรมชาติน้อง ที่วิญญาณทั้งหลาย มีจักวิญญาณเป็นอาทิตย์เกิดขึ้นในเพราะความพร้อมเพรียงแห่งจักจงและ รูปเป็นต้นแแน เพราะ

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับจิตวิญญาณและอายตนะภายในและภายนอกของบุคคลที่มีผลต่อตนเอง การปลูกจิตใจมีความสำคัญต่อความสุขและความสบายของชีวิต ในบริบทของการวิจัยกิจกรรมปลูกนี้ จะแสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยง

ประโยค - ประมวลปัญหาและถ่ายทอดวิทยาการ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้าที่ 55 ค. เอต แปลว่า นั่น ย่อมแสดงถึงนามนามที่อยู่ใกล้คู่กับผู้พูด, อม ย่อมแสดงถึงนามนามที่อยู่ไกลคู่กับผู้พูด, อมย่อมแสดงถึงนามนามท

ในเอกสารนี้ได้กล่าวถึงการแบ่งอัพยศศัพท์ออกเป็น 3 จำพวก ได้แก่ อุปสรรค นิยม และปัจจัย ซึ่งมีการใช้ในบริบทต่างๆ นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่างการเปลี่ยนแปลงรูปศัพท์และการประยุกต์ใช้อัพยศศัพท์ในตัวอย่างจริง

ประโยค - ปฏิญญาเจ้าสำนักปลาสากานแปลภาค ๒ หน้า 345 กว่าด้วยสัตว์ ๒ เท่า บรรดาสัตว์ ๒ เท่าทั้งหลาย พระผู้พระภาคเจ้า เมื่อจะทรงแสดงจำพวกสัตว์ ๒ เท่า ซึ่งใคร ๆ อาจถือว่าไปได้ จึงตรัสว่า พวกมนุษย์ พวกปกษา

ในปฏิญญานี้ พระผู้พระภาคเจ้าทรงแสดงจำพวกสัตว์ ๒ เท่าที่สามารถนำไปพิจารณาได้ โดยจำแนกเป็น พวกมนุษย์ และพวกปกษาชาติ ซึ่งมีการแบ่งออกเป็น 3 จำพวก คือ พวกมีน, พวกหนัง, และพวกมีนราก ในการอธิบายนี้มีตัวอย่า

ประโยค - ปฐมมันปาสักษาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 213 [บทสรุปปฏิภาณ] คำว่า "ถูกของท่านผู้มีอายุทั่งหลาย ธรรม คือ ปาราชิก ๔ ข้ามเขาถึงนี้สุดแล้วแฉ เป็นคำแสดงถึงปาราชิกที่บ่งแสดง ในปาราชิกทุกสี่นี้นั้นแล แต่ปร

บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับปาราชิก ๔ และอธิบายถึงลักษณะของกลุ่มภิกษาและภิกษุณีที่เกี่ยวข้องกับปาราชิก รวมทั้ง ๒๔ ประเภทที่กล่าวถึงในพระบาลี และความแตกต่างระหว่างผู้มีสภาวะวัตถูวิบัติ เมื่อทำการบรรพชาก็ต่า

ประโยค ๕ - มัดคลีดท่านี้เป็นเปล เป็น ๔ - หน้าที่ 209 จึงเป็นเหตุให้บรรดาคือการละโทษเสียได้ อีกอย่างหนึ่ง ความเป็นผู้ว่าง่าย ชื่อว่า เป็นมงคล เพราะความเป็นผู้ไม่ใกล้จากการบรรลุ คุณเวทษ เพราะเหตุนี้ ท

บทความนี้กล่าวถึงความเป็นผู้ว่าง่ายในพระพุทธศาสนา โดยนำเสนอแนวคิดจากการวิเคราะห์บทสนทนาระหว่างบุคคลในภาวะต่างๆ ที่มีอิทธิพลต่อการบรรลุธรรม ความเป็นผู้ง่ายจึงถูกแบ่งออกเป็นสองประเภท คือประเภทที่ควรได้ร

ธรรมสมควรแก่วิศุทธธรรม. ในบุคคล ๔ จำพวกนั้น จำพวก ต้น พระผู้พระภาคตรัสหมายเอาพวกมูสัสน้อย. และเป็นผู้ศีล, จำพวกที่ ๒ มีสุตน้อย (แต่) เป็นผู้สู้ศาสนา, จำพวกที่ ๓ มีสุตมาก (แต่) เป็นผู้ศีล, จำพวกที่ ๔ ม

เนื้อหานี้นำเสนอเกี่ยวกับธรรมที่เกี่ยวข้องกับวิศุทธธรรมโดยแบ่งบุคคลออกเป็น ๔ จำพวก ได้แก่ ผู้มีศีลน้อย ผู้มีสุตน้อย ผู้มีสุตมากแต่มีศีล และผู้มีสุตมากและเป็นผู้ต่อสู้ โดยให้ความสำคัญกับการปฏิบัติตามศี

ประโยค๕ - มังคลิตทีปกนเลป ๒ - หน้าที่ 315 ชื่อว่า วาทัญญุ อีทอย่างหนึ่ง มุทธเหล่าใด ย่อมทราบคำพูด อัน แสดงคุณ มีความที่สัตว์เป็นผู้มีธรรมเป็นของ ๆ ตนเป็นต้น ของ บัณฑิตทั้งหลาย เหตุนี้ มุทธเหล่านั้น ชื

บทความนี้พูดถึงวาทัญญุที่มีความเกี่ยวข้องกับธรรมและคุณลักษณะที่สำคัญของบัณฑิต โดยมีการยกตัวอย่างจากบาลีเพื่อชี้แจงแนวคิดอย่างชัดเจน. การอภิปรายในหัวข้อเกี่ยวกับบุรุษและบริษัทต่างๆ เป็นส่วนสำคัญในการระ

ประโยค - พระธัมมปัฏฐักขุแปล ภาค ๕ - หน้า 160 ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา จึงไม่เสด็จไปเชิญพระพักตร์พระ ศาสดา ด้วยทรงเอกว่าว่า "พระศาสดาจะพิสูจน์ทรรศนะในรูปแม้ของ เราช่างน่าดู น่าเฉลิมใสอย่างนี้."

เนื้อหาเกี่ยวกับการไม่เที่ยงและความทุกข์จากการไม่เสด็จไปเชิญพระพักตร์พระศาสดาในช่วงเวลาที่ชาวนครสวรรคดีถวายทานและฟังธรรมในพระเชตวัน ชนกลุ่มต่างๆ ที่ฟังธรรมมีจำนวนที่แตกต่างกันและกล่าวถึงคุณของพระศาสดา

ประโยคละ - พระธรรมปิฎกว่ากาเปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๓ เพราะความเป็นธรรมอันเรากล่าวแล้วว่าความเป็นจริง เช่นเดียวกัน มาฎการผู้ลาครอกดอกไม้อยู่ฉะนั้น. บทว่า เลโฮ เป็นต้น คำว่า พระอริยบุคคล ๓ จำพวก ตั้งแต่ท่

ในพระธรรมปิฎกว่ากาเปลภาค ๓ มีการกล่าวถึงความเป็นจริงของธรรมะ โดยเฉพาะกลุ่มพระอริยบุคคล ๓ จำพวก ที่ได้ละครอดในมรรคต่างๆ เช่น โสดาปัติมรรคและอรหัตมรรค ซึ่งมีการศึกษาให้ไปถึงสามชนิด คือ อภิสิสลิกา อภิจิต

ประโยค - พระฉันทปฏิรูปแปลง ภาค ๑ หน้า ที่ 78 พราหมณ์. หญิงบริวารของเธอ ไม่ให้ผ้าและเครื่องประดับ เปียก รีบเข้าสู่ศาลา, ก็แม่เพียงการรีบมาสู่ที่มีประมาณเท่าที่ของเธอ ก็มีได้, เธอปล่อยให้ผ้าและเครื่องอ

ในบทสนทนานี้ โดนพระพราหมณ์ตั้งข้อสังเกตถึงความงามในการเคลื่อนไหว และให้ความสำคัญกับท่าทางที่เหมาะสมของแต่ละชนชั้น โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบการวิ่งและการเดิน พระวีสาว (วิสาขา) ยืนยันว่าการเคลื่อนไหวที่เ

๕) ได้ทรัพย์สินมาด้วยความพยายามนั้น การลักทรัพย์แยกออกเป็น ๓ ลักษณะ คือ ๑) โจรรามี ๑๔ อย่าง ได้แก่ ลักขโมย ฉกชิง ขูกร้อง โขก ปล้น ดู ดักโจร หลอก (กุเรื่องให้เจ้าทรัพย์หลงเชื่อ) ลง (ใช้เครื่องมือผิดม

เนื้อหานี้แสดงลักษณะต่างๆ ของการลักทรัพย์ซึ่งแบ่งออกเป็นสามหมวดหลัก ได้แก่ โจรรามีที่มี 14 วิธีการลักทรัพย์ที่แตกต่างกัน, อนุโลมหโจรกรรม, และการประพฤติผิดในท้องที่ โดยมีการอธิบายเกี่ยวกับหญิงและชายที่

7. รู้จักบุคคล ตรงนี้ยิ่งกว่ากสุด ตลอดชีวิตของพระและนักสร้างบารมี ถ้าขาดความรู้ตรงนี้แล้วไม่มีสิทธิ์ที่จะคนจะสอน ไม่มีสิทธิ์ที่จะใช้คน คือเทคนิคจะดูคนไม่ออก ใช้คนก็ไม่เป็น หรือ แม้ที่สุดถ้าไปใกล้ชิดกั

เนื้อหานี้พูดถึงการรู้จักบุคคลในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม คือ กลุ่มที่ต้องการเห็นพระอริยะ และกลุ่มที่ไม่ต้องการ ซึ่งแบ่งต่อในเรื่องการฟังธรรม และผู้ที่ทรงจำและพิจารณาเนื้อหาธรรม โดยเน้นว่ากา

โครงการบรรจบอาสิกาแก้วหน่อยอ่อน ๑ ล้านคน พราหมณ์ผู้พบายนางวิสาขา พราหมณ์แม่แห่งนั้นเข้าไปถึงศาลาแห่งหนึ่งริมฝม่าแล้วได้ยืนอยู่ ขณะนั่น นางวิสาขา มีอายุอย่างเข้า ๑๕–๑๖ ปีประดับด้วยเครื่องอารณ์ครุ่งครบ

เนื้อหาเกี่ยวกับนางวิสาขาที่มีอายุประมาณ 15-16 ปี ได้เดินเข้าไปในศาลาในช่วงที่มีฝนตกและมีพราหมณ์ที่พยายามจะเข้าใจการกระทำของเธอ พวกเขาพูดถึงการใช้วิจารณญาณในการเข้าสู่ศาลา และอธิบายถึงลักษณะและเสียงขอ

ไม่ประมาทในธรรม ๑๘๕ ลักษณะของผูที่ยังประมาทอยู่ ๑. พวกกสิตะ คือพวกไม่ทำเหตุดี but จะเอาผลดี เป็นพวกเกือบ ครัน เช่น เวลาเรียนไม่ตั้งใจเรียนแต่จะสอบได้ งานการไม่ทำ แต่ความดี ความชอบของเอา ไม่ทำปร

บทความนี้กล่าวถึงลักษณะของผู้ที่ยังประมาทในธรรม มีอยู่ 3 จำพวก ได้แก่ พวกกสิตะ ที่ไม่ทำเหตุดีแต่ต้องการผลดี, พวกทุจิตะ ที่ทำเหตุเลวแต่ต้องการผลดี, และพวกละสิตตะ ที่ทำเหตุเล็กน้อยแต่ต้องการผลดีมาก โดยผ

อุไรวรรณ หลวงพ่ออตอบปัญหา เรื่อง : หลวงพ่อทัตตชีโว หลวงพ่ออตอบปัญหา ถาม : เราจะมีวิธีการดำเนินชีวิตอย่างไร จึงเรียกได้ว่าใช้ชีวิตอย่างผู้มีปัญญา ? ตอบ : เรื่องการใช้ชีวิตหรือดำเนินชีวิตอย่

บทสัมภาษณ์จากหลวงพ่อพูดถึงวิธีการใช้ชีวิตอย่างผู้มีปัญญา โดยอ้างอิงจากคำสอนในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการแสวงหาทรัพย์ที่มีคุณธรรม ซึ่งแบ่งกลุ่มตามวิธีการแสวงหาทรัพย์ และชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการดำรงชีวิ

เมื่อได้รับทรัพยแล้ว ความจริงต้องนำมาใช้ประโยชน์ให้คุ้มค่ามาถึงที่สุด แต่ด้วยความไม่รู้ของผู้คนผู้มักเกิดปัญหา"จึงได้ทรัพย์ไปถูกผิดๆง พระพุทธองค์ทรงแยกจำพวกของคนตามวิธีการใช่ทรัพย์อีก ๓ จำพวก คือ ๑. พ

การใช้ทรัพย์ควรทำด้วยความได้ด้วยธรรมะ ซึ่งแบ่งผู้คนออกเป็นหลายกลุ่มตามวิธีใช้ทรัพย์ และเปิดเผยให้เห็นว่าการแบ่งปันและทำบุญเป็นสิ่งสำคัญ การใช้ทรัพย์อย่างมีจริยธรรมจะส่งผลดีต่อทั้งตัวเราและสังคม โดยเฉพ

121 อุบาสามง่ายจากพระไตรปิฎก ๑. ประเภทผู้งมงธรรม ๑.๑ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวไว้หลาย ถึงคนใช้และผู้เปรียบด้วยคนใช้ ๓ จำพวก .คนใช้ไม่ว่าจะได้อาหาร ยา และคนพยาบาลที่เหมาะสมหรือไม่ก็ตาม ก็ยังไม่หยา

บทความนี้สำรวจประเภทผู้งมงธรรมตามพระไตรปิฎก โดยกล่าวถึงคนใช้ 3 จำพวกที่เปรียบเหมือนบุคคลในโลกที่มีความเชื่อมโยงกับการได้ยินและการปฏิบัติธรรม ซึ่งมีหลักการว่าผู้ที่ได้รับฟังธรรมวินัยจะได้รับปัญญาธรรมตา

กั่นที่ 2 ปฐพีณฑ์เทสร พรรณาเรื่องภูเขา เช่น เข้าจกวาลา เขาสินธุ เขาวิรวัธ ทั้ง 7 ที่อู้อวลรอบ เขาหิมพานต์ รวมทั้งขนาดและ สัณฐานของภูเขาแต่ละลูก, สะออนโดตาและภูเขาทั้ง 5 ที่ แวดล้อมเสะ คือ สุภัสสนฤทธิ์

เนื้อหานี้พูดถึงภูเขาและขนาดต่าง ๆ ในแดนหิมพานต์ รวมถึงอธิบายแหล่งน้ำที่สำคัญ เช่น มหาสมุทรและสระต่าง ๆ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงทวีป 4 ต่าง ๆ รวมถึงรายละเอียดเกี่ยวกับชมพูทวีปและอุตตรประเทศ ที่มีความสำคัญ